Wolność religijna jest naturalną zdolnością człowieka do poznawania prawdy obiektywnej, dotyczącej sensu jego życia. Dlatego też jest zaliczana do praw człowieka, tzn. takich praw, które przysługują jednostce ze względu na to, że jest człowiekiem, i to niezależnie od jakichkolwiek cech różnicujących, przynależności państwowej i społecznej. Tak rozumiana wolność religijna opiera się na prawie naturalnym oraz przyrodzonej i niezbywalnej godności człowieka, która z kolei jest źródłem wolności i praw, w tym wolności sumienia i religii. Wolność religijna jako podmiotowe prawo człowieka ukształtowała się w wyniku wielowiekowego procesu, który rozpoczął się pod wpływem chrześcijaństwa już w starożytnym Rzymie, a rozwinęła w demokratycznych państwach prawa w drugiej połowie XX w. Jednak ostatnimi czasy, szczególnie w drugim dziesięcioleciu XXI w. można zaobserwować proces zwalczania, czy wręcz likwidacji wolności religijnej w niektórych regionach Ziemi.